Ik ben sinds deze maand de trotse bezitter van twee retro-hobbyboeken...
Via mijn mama kreeg ik een naaiboek uit de goede oude tijd en van een vriendin kreeg ik een haakboek uit diezelfde tijd. Zalige boeken zijn het ... mooi foto's... nostalgische modellen... van zo'n boeken word ik blij... Bovendien zijn ze heel leerrijk en met wat moderne kleuren kun je er zeker nog patroontjes uit maken die op en top hip zijn...
Ook een nieuw boek mag ik deze maand toevoegen aan mijn collectie hobbyboeken. Mijn beste vriendin gaf mij onderstaand exemplaar. Er staan prachtige kleedjes in...(er staat bij de titel niet voor niets 'droomjurken'.) Ik vond er een kleedje in dat ik wil maken voor het lentefeest van mijn jongste dochter maar eerst nog wat naai-ervaring opdoen... Gelukkig zit die kleine meid momenteel in het derde kleuter en heb ik nog wat tijd.
Tussen Kerst en Nieuw begaf mijn naaimachine het. Ik stikte met een eenvoudig model (Singer) uit de Aldi. Maar ocharme de machine kon mijn naaimicrobe blijkbaar niet volgen. Waarschijnlijk heb ik teveel zware stoffen of teveel dikke lagen stof op elkaar gestikt. Het gevolg was dat ze haar steken niet meer maakte zoals het moest. Oma heeft haar gesmeerd en afgesteld maar de enige oplossing was ze binnen doen. Omdat dat me meer ging kosten dan de machine me in aanschaf gekost had besloot ik dat niet te doen. Ik haalde oma haar oud exemplaar van onder het stof. Een Toyota van een kleine veertig jaar oud. Het ding stikte en ik was blij...
De retro machine doet nog steeds haar dienst, maar toch bleef de onderdraad af en toe zitten en de aanschuiftafel was een beetje stuk en dat zorgde toch voor wat ergernis.
Ik probeerde en ik stikte, ik zuchte en ik probeerde opnieuw, ik vloekte en ik stikte... Maar echte vriendinnen werden retro Toyota en ik niet echt. Dus begon ik me te ergeren en begon ik te lezen over nieuwe modellen en machines. Uren zocht ik het internet af, bekeek ik matri.com en las ik reviews. Nergens werd ik wijzer. Het enige besluit was "als ik iets nieuws koop moet het iets deftig zijn".
Eigenlijk was het de bedoeling om maar eind dit jaar een nieuwe machine aan te schaffen, maar mijn man zag mijn ergernis en ging akkoord met een extreem vervroegde aankoop (let wel dit is al mijn verjaardagsgeschenk 2015 evenals mijn moedertjesdag -de cadeautjes zijn vroeg dit jaar).
Het werd een Pfaff Ambition. Hoewel ik haar nog maar even in mijn bezit heb vind ik het nu al een supermachine. Ze is helemaal top en ik ben ervan overtuigd dat we nog jaren plezier zullen hebben.
In januari heb ik vooral zakdoekdooshoezen (zie ook vorige blogpost) in opdracht gemaakt. Een leuk tussendoortje en ideaal de retromachine en de nieuwe machine onder de knie te krijgen.
Verder heb ik ook een kleedje en een rokje gemaakt. Het rokje is op verzoek van de jongste dochter want zij wou absoluut een spookrokje.
Voor de oudste dochter maakte ik het 'birdiekleedje' uit 'la maison victor'. Ik heb het kleedje gemaakt in punta di roma (eerlijk is eerlijk ik wou een dik stofje maar ik zou het niet meer opnieuw gebruiken voor dit kleedje). Ik heb gezwoegd op de blinde rits. De eerste keer mouwen inzetten was spannend. Toen het helemaal af was en ze het voor het eerst wou dragen om naar een feestje te gaan kwam ik tot de vaststelling dat de voorkant langer was dan de achterkant. Maar eind goed al goed en ik ben best trots op het resultaat.
Op haakvlak ben ik wat minder actief maar toch bezig aan een project. Een eenvoudig en relax haakwerk zonder telwerk. Een omslagdoek.
En de plannen voor februari? De omslagdoek afwerken, een poncho haken en een nieuwe heuse naai-uitdaging (onderstaand patroon).
